การจัดประสบการณ์ทางภาษา

สวัสดีค่ะ..วันนี้จะบันทึกเกี่ยวกับสิ่งที่อาจารย์ได้สอนไปในวันพุธที่ 26 พฤศจิกายน 2551
วันนั้นอาจาจรย์ได้สอนเกี่ยวกับการจัดประสบการณืทางภาษาคือ
ภาษาคือสิ่งที่ใช้ในการสื่อสารกัน
ภาษาธรรมชาติ ( whole langnage apporaoh )
การสอนภาษาโดยองค์รวม
โคมินิอุส บอกว่าเด็กสามารถค้นพบข้อมูลใหม่ได้ด้วยการนำเสนอด้วยสิ่งที่เด็กคุ้นเคยในชีวิตอยู่แล้วเด็กจะเข้าใจสิ่งของที่ป็นรูปธรรมดดยการใช้ภาษาถิ่นในชีวิตประจำวันของเด็ก
กู๊ดแมน สมิท เมอร์ริดิธ บอกว่า ความรู้จะเกิดขึ้นอย่างพรั่งพรูจากกระบวนการเรียนรู้ และมีการพัฒนาภาษาพูด ภาษาเขียน ซึ่งคณุจะเห็นได้ชัดจากการที่เด็กๆนั้นอาศัยภาษาในการสื่อสาร ในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ อย่างมีความหมายในการประมวลการเรียนรู้ทั่วๆ ไปของเด็กในโรงเรียน
ครูใช้ภาษาทุกทักษะด้าน การฟัง พูด อ่าน เขียน รวมอยู่ในทุกกิจกรรมในห้องเรียน เช่น การวิเคราะห์เรื่องราวต่าง ๆ การแนะแนวหลักสูตร การทำจดหมายข่าว การเขียนบทความ การเขียนหนังสื่อต่าง ๆ ครูบางกลุ่มได้อธิบายการพัฒนาปรับปลี่ยนการอ่านของเด็กจนเกิดการเรียนรู้แนวใหม่ในการอ่านแบบภาษาธรรมชาติ
จูดิท นิวแมน การสอนภาษาโดยองค์รวมมีลักษณะเป็นปรัญญา ความคิดของผู้สอนโดยก่อตั้งขึ้นจากหลักการสอนที่ผู้สอนนำมาบูรณาการ
นักทฤษฏี
จอห์น ดิวอี้ การเรียนรู้ภาษาของเด็กเกิดจากประสบการณ์ตรงโดยการลงมือกระทำด้วยตนเอง
ทฤษฏีเป็นกุญแจสำคัญของการสะท้อนความคิดต่อการสอนของครู
ผู้เรียนต้องเป็นศูนย์กลางของกระบวนการเรียนรู้ ครูผู้สอนควรบูรณาการด้านภาษาให้กลมกลื่นไปกับการเรียนรู้ ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดของนักทฤษฏีต่อไปนี้
เพียเจต์ เด็กจะเรียนรู้ผ่านกิจกรรมการเคลื่อนไหวและมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมเพื่อสร้างองคืความรู้ขั้นภายในตนเองนั้นดดยเด็กเป็นผู้กระทำก่อให้เกิดการเรียนรุ้ในตนเอง จึงกล่าวได้ว่า การเรียนรู้ของเด็กเกิดขึ้นจากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมผ่านการเล่นซึ่งช่วยให่เกิดการเรียนรู้ภาษาจากกิจกรรมที่ทำรวมกันและเป็นรายบุคคล
ไวกอตสกี การเรียนรู้ภาษาของเด็ก เกิดขึ้นได้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลใกล้เคียง เช่น พ่อ แม่ เพื่อน ครู บริบทหรือสิ่งต่าง ๆ รอบตัวมีอิทธิพลต่อเด็กในการช่วยเหลือให้ลงมือทำเป็นขั้นตอนผ่านการเล่นและการทำกิจกรรมนำไปสู่การเรียนรู้ภาษาอ่านการใช้สัญลักษณ์
ฮอลลิเดย์ บริบทสิ่งแวดล้อมในสถานการณ์ที่หลากหลายมีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ และการใช้ภาษาของเด็ก เด็กจะเป็นผู้ใช้ภาษาในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่เกี่ยวข้องในการเรียนรู้ทุกเรื่องผ่านภาษา และเรียนรู้เกี่ยวกับภาษาไปพร้อม ๆ กัน
กู๊แมน ภาษาเป็นเครื่องมือสำคัญที่สุดสำหรับชีวิตเด็ก เด็กต้องเรียนรู้ภาษาและต้องใช้ภาษาเพื่อการเรียนรู้ ดังนั้นครูต้องตระหนักและให้ความสำคัญกับภาษา

และในตอนท้ายอาจารย์ได้ให้นำสิ่งของที่ตนรักมากที่สุดออกมานำเสนอ พร้อมทั้งบอกเหตุผลว่าทำไมถึงรักของสิ่งนั้นมาก ดิฉันก็ได้เอากระเป๋าออกมาเพราะกระเป๋าใบนี้เป็นใบที่รักมากมันเป็นกระเป๋าใส่โทรศัพย์หรือจะใส่เงินก็ได้ แต่ดิฉันก็ใส่ทั้งสองอย่าง เหตุผลที่รักมากก็คงป็นเพราะเวลาใส่เงินแล้วจะอยู่นานไม่ค่อยได้เอาออกมาใช่แถมมีแต่เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ อีก มีเพื่อนเคยบอกให้เปลี่ยนหลายครั้งแต่ก็ยังไม่เปลี่ยนสักที่เพราะตอนนี้มันก็เน่ามากแล้วแต่ก็ยังใช้เหมือนเดิมค่ะ